ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻓﺮﺻﺖ ﺗﻬﺪﯾﺪآﻣﯿﺰ
ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه و ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار در اﻗﺘﺼﺎد ﮐﺸﻮر اﺳﺖ . ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺶ ﻣﺴﮑﻦ اﻓﺰون ﺑﺮ 30 درﺻﺪ از ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻠﯽ و ﺑﯿﺶ از 13 ﺗﺎ 15 درﺻﺪ از اﺷﺘﻐﺎل ﮐﻞ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯿﺸﻮد . ﻣﺴﮑﻦ ﺑﺨﺶ ﭘﯿﺸﮕﺎم و ﺑﺨﺶ اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺎ اﺳﺖ . ﺑﻌﻼوه در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻌﻀﻞ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ دوﻟﺘﯽ ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ .
ﺑﺨﺶ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ . ﺑﯿﺶ از 97/3 درﺻﺪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺴﮑﻦ ﻏﯿﺮﺣﻤﺎﯾﺘﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯿﺸﻮد. دوﻟﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺴﮑﻦ دﻫﮑﻬﺎي 1 ﺗﺎ 3 را ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫﻤﺮاه ﻧﺒﻮده و ﻣﺴﮑﻦ اﻗﺸﺎر ﮐﻢ در آﻣﺪ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺤﺮاﻧﯽ اﺳﺖ و اﺷﮑﺎل ﺧﻔﺖ ﺑﺎري از ﺳﮑﻮﻧﺖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻋﻮاﻣﻞ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻻزم ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎن ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را در اﺧﺘﯿﺎر دارﯾﻢ . ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺳﺮﺷﺎر ، ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﭘﺮﺷﻤﺎر و ﮔﺬﺷﺘﻪ اي ﭘﺮاﻓﺘﺨﺎر در ﻫﻨﺮ ، ﻣﻌﻤﺎري و ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ اﯾﻦ ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺰرگ را ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﺎي ﭘﯿﺶ ﮔﻔﺘﻪ اﻣﺮوز ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﺎﺳﺘﯿﻬﺎ و اﻧﺘﻘﺎدﻫﺎي ﮔﺴﺘﺮده و ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن روﺑﺮو اﺳﺖ . اﻫﻢ ﮐﺎﺳﺘﯿﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ زﯾﺮ ﻣﯿﺘﻮان دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﮐﺮد ﻋﺪم ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ اﻫﺪاف ﭘﺎﯾﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ) ﺑﻬﺮه وري و ﮐﯿﻔﯿﺖ ( ﻋﺪم ﺗﺤﻘﻖ اﻫﺪاف ﻓﺮاﮐﺎرﺑﺮدي ﻧﻈﯿﺮ - اﯾﻤﻨﯽ ، ﭘﺎﯾﺪاري ، ﻣﺼﺮف ﺑﻬﯿﻨﻪ اﻧﺮژي و ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ ، ﻣﻼﺣﻈﺎت زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ ، ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺑﺼﺮي ، ﻫﻮﯾﺖ ﻣﻌﻤﺎري ، و....... و اﻧﺒﻮﻫﯽ از اﻫﺪاف و اﻧﺘﻈﺎرﻫﺎي اﻣﺮوزﯾﻦ از ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز و ﺑﻪ وﯾﮋه ﻋﺪم ﺗﺤﻘﻖ ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻪ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﺸﻮر اﺳﺖ ﻧﺘﯿﺠﻪ ، ﻫﺪررﻓﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮐﻼن ﻣﻠﯽ و ﻋﺪم ﺗﺄﻣﯿﻦ اﯾﻤﻨﯽ ، آﺳﺎﯾﺶ و آراﻣﺶ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻣﺮوز ﺑﻮده اﺳﺖ . ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺴﮑﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺤﺮاﻧﯽ اﺳﺖ و آﻧﭽﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﯾﻢ ، ﻓﺎﻗﺪ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻻزم ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﭘﺎﯾﺪار و زﯾﺴﺖ ﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ. اﮔﺮﭼﻪ ﻧﻘﻄﻪ اﺗﮑﺎء ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﺸﻮر ، ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﺳﺖ اﻣﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽ در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ دﻫﻪ ﻫﺎ ﺗﻼش و ﺗﻘﻼي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ و ﻣﺪﯾﺮان ﻣﺴﺘﻘﺮ ، دﺳﺖ آورد اﯾﻦ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ، ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از اﻋﺘﺒﺎر ﻻزم ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ، ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻬﺮه ور و ﮐﯿﻔﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺎﺻﻠﻪ دارﻧﺪ و ﺗﻮان ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﮐﺸﻮر را ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ . و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻄﻮر ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻣﺤﻘﻖ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ . وﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ وﯾﮋه ﻣﻬﻨﺪﺳﯿﻦ ﻣﺸﺎور ﮐﻪ در ﺟﺎﯾﮕﺎه اﺗﺎق ﻓﮑﺮ ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻃﺮاﺣﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را ﻣﻮرد ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ و ﻃﺮﺣﯽ ﻧﻮ دراﻧﺪازﻧﺪ. ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻣﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺗﺤﻮل ﺑﻨﯿﺎدي در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻃﺮاﺣﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ اﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﺳﺎﺧﺖ وﺳﺎز را در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . ﻋﻠﺖ اﻟﻌﻠﻞ را ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻃﺮاﺣﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
اﻧﺘﻈﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺗﻌﻠﻖ دارد و ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻃﺮاﺣﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ دور . ﺗﻮﻟﯿﺪ دﺳﺘﯽ و ﺳﻨﺘﯽ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻻزم ﺑﺮاي ﺗﺤﻘﻖ اﻫﺪاف اﻣﺮوزﯾﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪ و از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ را ﻧﺪارد . زﯾﺮا ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ ﺷﺮط ﻻزم اﺳﺖ وﻟﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ، ﻣﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻧﻮﺳﺎزي و روزآﻣﺪﺳﺎزي ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ . ﺳﯿﺎﺳﺖ اﺗﮑﺎء ﯾﮏ ﺳﻮﯾﻪ ﺑﻪ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ ﺑﺪون ﻧﻮﺳﺎزي روش ﻫﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ، ﻇﺮف ﭼﻨﺪ دﻫﻪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺑﺤﺮان ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ و ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪي ﻣﻮاﺟﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ . زﯾﺮا روش ﺗﻮﻟﯿﺪ دﺳﺘﯽ و ﺳﻨﺘﯽ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻣﺤﺪودي ﺑﺮاي ﺗﺤﻘﻖ اﻫﺪاف اﺳﺎﺳﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ دارد در ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺒﻮه و ﺻﻨﻌﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﻨﺎﺑﻊ . ﺗﺠﻬﯿﺰات و ﻣﺎﺷﯿﻦ آﻻت ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ و ﻧﯿﺮوي اﻧﺴﺎﻧﯽ آﻣﻮزش دﯾﺪه ﺑﺮاﺳﺎس ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اي ﺧﺮدﭘﺎﯾﻪ و ﻣﻨﺴﺠﻢ ﺑﻪ اﻟﻘﻮه ، اﻣﮑﺎن ﺗﺤﻘﻖ ﺑﻬﯿﻨﻪ اﻫﺪاف ﺗﻮﻟﯿﺪ، از ﺟﻤﻠﻪ اﻫﺪاف ﻣﻨﺪرج در ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ ﻓﺮاﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮔﺬرا ﺑﻪ روﻧﺪ ﺗﮑﺎﻣﻞ روش ﻫﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺨﺘﺼﺎت ﺻﻨﻌﺖ اﺣﺪاث ﮐﺸﻮر و ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري ﮐﻪ در آن اﯾﺴﺘﺎده اﯾﻢ را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﯿﻢ .
ﺟﻮاﻣﻊ در ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺎ روش ﺗﻮﻟﯿﺪ ، ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﻨﺘﯽ ، ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻮج اول ﺗﻮﻟﯿﺪ دﺳﺘﯽ ، ﺳﻔﺎرش ﭘﺬﯾﺮ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه وري ﻣﺤﺪود و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺘﻐﯿﯿﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ، ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻮج دوم ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺒﻮه ، ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از ﻇﺮﻓﯿﺖ ﯾﺎ ﻣﺰﯾﺖ ﺗﮑﺮار ، ﺑﺎ ﺑﻬﺮه وري ﺟﻬﺸﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ دﺳﺘﯽ و ﺳﻨﺘﯽ وﮐﯿﻔﯿﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪه ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺮاﺻﻨﻌﺘﯽ ، ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻮج ﺳﻮم ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﻨﺎﺑﻊ در واﺣﺪﻫﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪي ، ﺗﺠﺎري و ﻣﺎﻟﯽ ﮔﺴﺘﺮده .
در ﻓﻀﺎي ﯾﮑﭙﺎرﭼﮕﯽ اﻗﺘﺼﺎد ﺟﻬﺎﻧﯽ در ﭘﻨﺎه ﺻﻨﻌﺖ ﭘﺮﺗﻮان دﯾﺠﯿﺘﺎل ﺑﺎ ﺑﻬﺮه وري ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ رﻗﺎﺑﺖ . ﺑﺮآوردﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ 7 درﺻﺪ از ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺻﻨﻌﺘﯽ.اﻣﮑﺎن ﻣﺎﻧﺪﮔﺎري و رﻗﺎﺑﺖ در ﻓﻀﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻓﺮاﺻﻨﻌﺘﯽ را ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ .
ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﻣﻮج دوم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮد . اﻣﺎ ﺷﻮرﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺰرگ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﻨﺘﯽ و ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺻﻨﻌﺘﯽ زﻣﯿﻦ ﮔﯿﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺣﻮزه ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺑﺨﺶ ﺻﻨﻌﺖ ﮐﺸﻮر ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﻋﻤﺪﺗﺎً ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﻣﻮج دوم ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻃﺮاﺣﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و
تجهیزات ساختمانی ﮐﻪ در ﺣﻮزه ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺑﺨﺶ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯿﺸﻮد . دﺳﺘﯽ ، ﺳﻨﺘﯽ و ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺻﻨﻌﺘﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﺻﻨﻌﺘﯽ اﺳﺖ ، ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه اي از داﻧﺶ و ﻓﻨﺂوري ﻣﻮردﻧﯿﺎز ﺑﺮاي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﺑﺨﺶ ﺻﻨﻌﺖ ﮐﺸﻮر ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽ دارد . ﺳﺮرﯾﺰ اﯾﻦ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺴﻮي ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺒﻮه و ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﯿﺶ از دو ﻗﺮن از اﻧﻘﻼب ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﺬرد ، از اﺑﺘﺪاي ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ در ﺳﺎل 1907 ﺑﺮﭘﺎﯾﻪ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﺷﺮﮐﺖ ﻓﻮرد . ﺟﻬﺎن ﺑﻪ زﻧﺠﯿﺮه ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻣﺰاﯾﺎي ﻣﺘﺮﺗﺐ ﺑﺮ ﺧﻂ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺒﻮه و ﺻﻨﻌﺘﯽ واﻗﻒ ﺷﺪ . ﺟﻮاﻣﻊ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ در ﻃﻮل ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﻪ رﮐﻮردﻫﺎي ﻓﻮق اﻟﻌﺎده در اﻫﺪاف ﭘﺎﯾﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪﻧﺪ ، ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﭼﻮن ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﺎب ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﭼﺎﻻك و ... دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ و در ﭘﺎﯾﺎن ﻗﺮن از ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺒﻮه و ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻋﺒﻮر ﮐﺮدﻧﺪ و در ﻓﻀﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ داﻧﺶ ﻣﺤﻮر ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻓﺮاﺻﻨﻌﺘﯽ روي آوردﻧﺪ . ﭼﻨﺪ وﯾﮋﮔﯽ ﺑﺎرز ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺮاﺻﻨﻌﺘﯽ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﮐﻤﺮﻧﮓ ﺷﺪن اﻗﺘﺼﺎدﻫﺎي ﻣﻠﯽ و ﯾﮑﭙﺎرﭼﮕﯽ اﻗﺘﺼﺎد ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺮاﺻﻨﻌﺘﯽ ، ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻃﻼﻋﺎت و داﻧﺶ ﻣﺤﻮر اﺳت.
در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺮاﺻﻨﻌﺘﯽ زﻣﺎن و ﻣﮑﺎن ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺷﺪه اﺳﺖ رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﯾﺮي ﺑﺎ رﺷﺪ ﻓﺰاﯾﻨﺪه ﺑﻬﺮه وري و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﮐﺎﻫﺶ اﺷﺘﻐﺎل ﺗﺎ 90درﺻﺪ ) اﺷﺘﻐﺎل ﺣﺪاﻗﻠﯽ ( و ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﮐﯿﻔﯿﺖ اﺷﺘﻐﺎل ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻣﻮج دوم را ﮐﺎرﮔﺮان اداره ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻣﻮج ﺳﻮم را ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﺑﻌﻼوه ﺑﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪن اﻗﺘﺼﺎد و اﻟﺰام ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ آزاد ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ . ﻫﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎﯾﺪاري ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺧﻮد را در ﻋﺮﺻﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﺪ . ﻟﺬا ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺑﺨﺶ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز . رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﯾﺮي و ﭘﺎﯾﺪاري ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ﺟﺪي ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ . ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪن ﻧﻤﺎد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺮاﺻﻨﻌﺘﯽ اﺳﺖ .
ﺑﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﯽ در ﺳﺎل 1995 ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪن اﻗﺘﺼﺎد ، ﺑﻪ روﻧﺪي ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﺪل ﺷﺪه اﺳﺖ . ﻫﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ 3/6 درﺻﺪ اﺿﺎﻓﯽ ﺑﺎﯾﺪ آﻣﺎده رﻗﺎﺑﺖ آزاد ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ . رﻗﺎﺑﺘﯽ ﺗﻮان ﺳﻮز و اﻟﺰام آور راﻫﺒﺮد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﻮﯾﻦ اﺳﺖ . ﺑﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻓﺮاﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﺘﺎب ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮود و ﻋﺮﺻﻪ را ﺑﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺗﻨﮓ ﺗﺮ و ﺗﻨﮓ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . ﺷﻮرﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻣﺎ ﻫﻨﻮز در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد و ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ را ﻫﺪف ﮔﺬاري ﻧﮑﺮده اﯾﻢ . ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز در ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﻗﺮار دارد . ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪن ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ ﮐﻮﭼﮏ و ﯾﮏ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺑﺰرگ اﺳﺖ . زﻣﺎن ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻓﺮﺻﺘﻬﺎ ﻣﺤﺪود و ﻣﻐﺘﻨﻢ اﺳﺖ .
ﻓﺮﺻﺖ ﺗﻬﺪﯾﺪآﻣﯿﺰ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﯽ WTO ﻧﻤﺎد ﯾﮑﭙﺎرﭼﮕﯽ اﻗﺘﺼﺎد ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﺎﻫﺶ ﺗﻌﺮﻓﻪ ﻫﺎي ﮔﻤﺮﮐﯽ ) درﺣﺪ 3/6 درﺻﺪ (ﺣﺬف ﯾﺎراﻧﻪ ﻫﺎي ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ رﻗﺎﺑﺖ آزاد ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﻧﻘﺶ دوﻟﺖ در اﻗﺘﺼﺎد ) دوﻟﺖ ﺣﺪاﻗﻠﯽ ( ﻣﺤﺪود ﺑﻪ آﻣﻮزش ، ﺑﻬﺪاﺷﺖ و درﻣﺎن ، دﻓﺎع و اﻣﻨﯿﺖ ، ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﯿﺶ از 96 درﺻﺪ از ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎن ذﯾﻞ ﺿﻮاﺑﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺟﺮﯾﺎن دارد . ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺎت ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﻮري اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﺋﺰ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻨﺴﺠﻢ اﺳﺖ و ﻋﻀﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ . در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻌﻨﻮان ﻋﻀﻮ ﻧﺎﻇﺮ در ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﻀﻮر دارﯾﻢ . ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﺳﺎزﮔﺎرﺳﺎزي اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﺎزﮔﺎرﺳﺎزي ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ ﺿﻮاﺑﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﯽ ، اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ در زﻣﺮه اوﻟﻮﯾﺖ ﻫﺎ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد . ﻋﺒﻮر از اﻗﺘﺼﺎد ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﺑﺎز ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻت ﮔﺴﺘﺮده روﺑﺮو اﺳﺖ .
ﻗﺪم آﻏﺎزﯾﻦ ﺑﺴﺘﺮﺳﺎزي و رﻫﯿﺎﻓﺖ ﻧﻈﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ در رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺨﺶ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺗﻼش ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺨﺸﻬﺎي اﻗﺘﺼﺎد را ﺷﺎﻫﺪ ﻫﺴﺘﯿﻢ در اﯾﻦ ﻓﻀﺎي دﺷﻮار . ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ ﻫﻤﻪ ﻇﺮﻓﯿﺘﻬﺎ و ﻣﺰﯾﺖ ﻧﺴﺒﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در ﭼﻨﺒﺮه روﺷﻬﺎي ﺳﻨﺘﯽ و ﻣﻨﺴﻮخ ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺳﺖ . ﺷﻮرﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ راﻫﺒﺮدي در ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺗﺪوﯾﻦ ﻧﺸﺪه و در دﺳﺖ ﺗﻬﯿﻪ ﻧﯿﺴﺖ . ﺣﺘﯽ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﻈﺮي در ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز را ﺷﺎﻫﺪ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ . در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﺮدﯾﺪ و ﺑﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﺧﺴﺎرت ﺑﺎر اﺳﺖ . ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﭼﻨﺪ دﻫﻪ اﺧﯿﺮ ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻠﯽ دوﻟﺘﻬﺎ درﮔﯿﺮ اﻣﻮر روزﻣﺮه و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت و ﺿﺮﺑﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي راﻫﺒﺮدي و ﻣﯿﺎﻧﻤﺪت ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ .
در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﻈﺎم داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻗﺮاردارﻧﺪ اﯾﻦ در ﺷﺮاﯾﻄﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﻮر ﻣﺎ در دﻫﻪ ﭘﻨﺠﺎه ﺧﻮرﺷﯿﺪي ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺑﺮاي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را آﻏﺎز ﮐﺮد ﺑﺎ ﺟﺬب ﺷﺮﮐﺘﻬﺎي داراي ﻓﻨﺂوري ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎن ، ﺑﻪ اﺟﺮاي اﻧﻮاع ﭘﺮوژه ﻫﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ از ﻧﻮع ﺳﺒﮏ ﺳﻨﮕﯿﻦ ، ﮐﻮﺗﺎه ، ﺑﻠﻨﺪ ، ﺣﺘﯽ واﺣﺪﻫﺎي روﺳﺘﺎﺋﯽ در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر ﻣﺒﺎدرت ﻧﻤﻮد . ﺳﺮﻋﺖ اﻗﺪاﻣﺎت ﭼﻨﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻃﯽ ﭼﻨﺪﺳﺎل ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﭘﻨﺠﻤﯿﻦ ﮐﺸﻮر ﺟﻬﺎن از ﺟﻬﺖ رﺷﺪ ﺿﺮﯾﺐ ﺳﺎﺧﺖ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﺎﺋﻞ آﻣﺪ . و اﯾﻦ ﺗﺄﺋﯿﺪي اﺳﺖ ﺑﺮ ﺗﻮان ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﺸﻮر اﯾﻦ ﻇﺮﻓﯿﺖ در ﻓﻀﺎي ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺳﻨﺘﯽ اﻣﮑﺎن ﺑﺮوز و ﺑﺎﻟﻨﺪﮔﯽ ﻧﺪارد . ﻻﮐﻦ ، در ﻓﻀﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﺴﺘﺮ ﻻزم ﺑﺮاي اﺑﺘﮑﺎر ﻋﻤﻞ و ﺧﻼﻗﯿﺖ ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ و ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻓﺮاﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺴﮑﻦ ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺴﮑﻦ ﻣﻮﻗﺘﺎً ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ .
ﺷﻮرﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ، ﺑﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ و ﻣﺪﯾﺮان ﻣﺴﺘﻘﺮ در ﺣﻔﻆ و اﺷﺎﻋﻪ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ارزﺷﻤﻨﺪ دﻫﻪ ﭘﻨﺠﺎه ، ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻤﺮور اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آرﻣﺎن ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز از ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﮕﺮﯾﺰد و ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮده ﺷﻮد ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﮐﻪ در دﻫﻪ ﭘﻨﺠﺎه ، ﺑﻪ ﺑﺤﺚ روز و ﺣﺎﺋﺰ اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﺪل ﺷﺪه ﺑﻮد . از ﻓﻀﺎي ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﻈﺮي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺣﺬف ﺷﺪ . در ﻏﯿﺎب ﺑﺴﺘﺮﺳﺎزي ﻧﻈﺮي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز . ﺗﻤﻬﯿﺪ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﻻزم از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺪوﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي راﻫﺒﺮدي ﻧﻈﯿﺮ ﻃﺮح ﺟﺎﻣﻊ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ، ﺗﺪوﯾﻦ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ، ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ و .... ﻧﯿﺰ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺖ .
اﯾﻦ ﻏﻔﻠﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﻃﺮح ﻣﺴﮑﻦ اﺳﺘﯿﺠﺎري و ﭘﺲ از آن ﻃﺮح ﻋﻈﯿﻢ ﻣﺴﮑﻦ ﻣﻬﺮ در ﻗﺎﻟﺐ ﭘﺮوژه ﻫﺎي اﻧﺒﻮه و ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﻄﺮح ﺷﺪ . ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ ﺗﺄﮐﯿﺪ دوﻟﺖ ﺑﺮﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ و ﻣﺪﯾﺮان ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺧﺎﻟﯽ از ذﻫﻦ ﺑﻮدﻧﺪ . اوﻻً ، ﺟﺎﯾﮕﺎه اﯾﻦ ﻃﺮح ﻋﻈﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮاي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﻮد و ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻻزم ﺟﻬﺖ ﺧﺮوج ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن از ﺑﺤﺮان ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ را ﺑﺎ ﺧﻮد داﺷﺖ ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻧﺸﺪ و ﺷﻮرﺑﺨﺘﺎﻧﻪ اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻮرد اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺖ و اﯾﻦ ﻃﺮح از درﯾﺎﻓﺖ ﺧﺪﻣﺎت ارزﺷﻤﻨﺪ ﻧﻈﺎم داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻣﺤﺮوم ﻣﺎﻧﺪ . ﺛﺎﻧﯿﺎً، ﻓﻘﺪان زﯾﺮﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﻻزم و اﻋﻼم ﺿﻮاﺑﻂ ﺧﻠﻖ اﻟﺴﺎﻋﻪ و ﺑﺪون ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ، ﻃﺮاﺣﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺴﮑﻦ را ﺑﻪ ﺑﯿﺮاﻫﻪ ﺑﺮد و ﺑﻪ ﺳﻮي ﻓﺮاﯾﻨﺪﮔﺮﯾﺰي ، ﺳﻄﺤﯽ ﻧﮕﺮي و اﺑﺘﺬال ﺳﻮق داد . و ﻻﺟﺮم ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ اﻣﺮوز ﻃﺮح ﻋﻈﯿﻢ ﺟﻬﺶ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﺎ ﻫﺪف اﺣﺪاث 4 ﻣﯿﻠﯿﻮن واﺣﺪ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻃﯽ 4 ﺳﺎل در دﺳﺖ اﻗﺪام اﺳﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ اﯾﻦ ﻃﺮح ﻣﻮرد ﺣﻤﺎﯾﺖ و ﺗﺄﮐﯿﺪ دوﻟﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . اﯾﻦ ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ دوﺑﺎره ﺑﺮاي ارﺗﻘﺎء ﻓﻨﺂوري و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺴﮑﻦ و ﻋﺒﻮر از ﺑﺤﺮان ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ . اﻣﺎ ﺷﻮرﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻏﺎز ﻃﺮح ﻣﺴﮑﻦ ﻣﻬﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮي ﻧﮑﺮده اﺳﺖ . ﮐﺎﺳﺘﯽ ﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﺳﺖ . ﺗﻨﻬﺎ دو ﻧﻘﻄﻪ اﻣﯿﺪ ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺼﺎ اﺳﺖ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﺰرگ ﻣﺴﮑﻦ ﻣﻬﺮ در دﺳﺘﺮس ﻣﺎ اﺳﺖ . ﺗﺤﻠﯿﻞ دﻻﺋﻞ ﻋﺪم ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آن ﻃﺮح در اﻣﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ، ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﻧﻘﻄﻪ اﻣﯿﺪي در اﺻﻼح راﻫﺒﺮدﻫﺎ و ﺗﻐﯿﯿﺮ روﯾﮑﺮدﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ و ﻧﻈﺎم داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ از اﻫﻤﯿﺖ اﯾﻦ ﻃﺮح ﻋﻈﯿﻢ در ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺎ ارﺗﻘﺎء ﻓﻨﺂوري و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺴﮑﻦ آﮔﺎه اﺳﺖ ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ اﮐﻨﻮن ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ، ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺣﻀﻮر ﻣﻮﺛﺮ و ﻓﻌﺎل ﻧﻈﺎم داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ وﯾﮋه ﻣﻬﻨﺪﺳﯿﻦ ﻣﺸﺎور ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد . ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ زﻣﺎﻧﺒﻨﺪي ﻃﺮح ﺟﻬﺶ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺴﮑﻦ ﻻﺟﺮم، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻻزم اﺳﺖ ﺑﺮﭘﺎﯾﻪ دو ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻮازي ﺗﻌﻘﯿﺐ ﺷﻮد. اﻟﻒ - ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﺑﺎ ﻫﺪف رﺷﺪ ﺿﺮﯾﺐ ﺳﺎﺧﺖ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﺎ ﺗﺪوﯾﻦ و اﺑﻼغ ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮاﺣﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از ﭘﻠﺘﻔﺮم ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﺪه و ﮐﺎﻣﻞ ﺳﺎزي ﭘﻠﺘﻔﺮﻣﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻃﺮاﺣﺎن و ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ﻣﺸﺎور ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ زﻧﺠﯿﺮه ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﻧﻮﯾﻦ ﺳﺎﺧﺖ اﺑﻼغ ﻧﻈﺎم ﻫﻤﺂﻫﻨﮕﯽ ﻣﺪوﻻر و اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﺒﺰ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺻﻼﺣﯿﺖ و رﺗﺒﻪ ﺑﻨﺪي دﺳﺖ اﻧﺪرﮐﺎران ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺴﮑﻦ ﭘﺎﯾﺪار ﺣﻤﺎﯾﺖ از دﺳﺖ اﻧﺪرﮐﺎران و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاران در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزي و ﺑﺴﺘﺮﺳﺎزي ﻧﻈﺮي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ب- ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﯿﺎﻧﻤﺪت ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﭘﺎﯾﺪار ﺑﺎ ﺗﺪوﯾﻦ ﻃﺮح ﺟﺎﻣﻊ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ زﯾﺮﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺗﺠﺪﯾﺪﻧﻈﺮ در ﻧﻈﺎم ﻓﻨﯽ اﺟﺮاﺋﯽ ﮐﺸﻮر و ﻣﺒﺤﺚ 11 ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در راﺳﺘﺎي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺗﺤﻮل در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ ﺗﺨﺼﺼﯽ ﺳﺎزﮔﺎرﺳﺎزي ﺑﺨﺶ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺑﺎ ﺿﻮاﺑﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﯽ WTO رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﯾﺮﮐﺮدن ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن از ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺮه وري و ﮐﯿﻔﯿﺖ و ﺣﻀﻮر ﻣﻮﺛﺮ در ﺑﺎزارﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻪ وﺟﻬﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﻧﻈﺎم ﻫﺎي ﮐﻨﺘﺮل ﮐﯿﻔﯿﺖ ﭘﯿﺶ ﻧﮕﺮ ﺗﺨﺼﺺ ﮔﺮاﺋﯽ ، ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮔﺮاﺋﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ، اﺳﺘﺎﻧﺪاردﺳﺎزي ، اﻧﺒﻮه ﺳﺎزي و ﯾﮑﭙﺎرﭼﮕﯽ ، و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ وﯾﮋه ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ﻣﺸﺎور در ﻫﻤﮑﺎري ﺑﺎ ﻧﻈﺎم داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ و ﺑﺨﺶ ﺻﻨﻌﺖ ﮐﺸﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﺗﺤﻮل ﺑﻨﯿﺎدي در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺴﮑﻦ و ﻋﺒﻮر از ﺑﺤﺮان ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ در ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﺸﻮر ، اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ را ﻏﻨﯿﻤﺖ ﺑﺪاﻧﻨﺪ و ﻫﺮﭼﻪ ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮐﺎرﮔﺮوه ﻫﺎي ﻻزم ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي روﻧﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎزي ﻃﺮح ﺟﻬﺶ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺴﮑﻦ ، اﻗﺪام ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ . ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﮐﻮﺗﺎه و ﻣﻐﺘﻨﻢ اﺳﺖ .
ﻋﺒﺪاﻟﺮﺿﺎ ﻓﺮﯾﺪﻧﺎﺋﯿﻨﯽ ﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﻣﻌﻤﺎري و ﺷﻬﺮﺳﺎزي
اﻧﺠﻤﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن و ﻓﻨاوران ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن